Zasady zdrowego grillowania

Przyszło lato, zbliżają się wakacje, więc sezon grillowy czas rozpocząć! Przedstawiamy zasady zdrowego grillowania!
I tu zaczynają pojawiać się pytania: Czy podczas diety mogę zjeść coś z grilla? Co wybrać na grilla, żeby nie odbiło się to negatywnie na moje sylwetce i zdrowiu? Jak nie czuć się ciężko po grillowanych potrawach?
Spotkania pry ruszcie czy ognisku to dla wielu z nas jedna z ulubionych form spędzenia wolnego czasu z rodziną i znajomymi. Dlatego przychodzimy z „niezbędnikiem grillowym”!

Przedstawiamy Wam zasady zdrowego grillowania:

1. Wybierz kiełbasy dobrej jakości – czytaj składy i decyduj się na te wyroby, które cechują się dużą zawartość mięsa. Bardzo często kiełbasy w składzie zawierają jako wypełnienie dodatkowe substancje takie jak: woda, błonnik pszenny, skrobia ziemniaczana, białka wieprzowe. Ważne jest to, aby te produkty nie zawierały glutaminianu monosodowego, alergenów, syntetycznych dodatków i konserwantów. Zwracaj uwagę czy w składzie nie ma fosforanów, czyli szeregu substancji z oznaczeniem „E”. Odpowiadają one między innymi za wydłużenie terminu przydatności produktów do spożycia. Nadmierne spożycie fosforanów może prowadzić do rozregulowania gospodarki mineralnej i hormonalnej w organizmie, otyłości, nadciśnienia czy nowotworów układu pokarmowego. Poszukaj lokalnych manufaktur mięsnych, które z wyjątkową dbałością o jakość i smak wytwarzają swoje produkty. My uwielbiamy grillowane kiełbaski od naszych przyjaciół z firmy TAKO http://www.tako.pl

2. Zadbaj o świeżość produktów – kieruj się wyglądem i zapachem. Unikaj wyrobów sztucznie wyglądających, o niewłaściwej barwie, zapachu lub strukturze.

3. Używaj tacek do grillowania, szczególnie do tłustych mięs – podczas obróbki termicznej z wyrobów mięsnych wytapia się tłuszcz, który w zetknięciu z rozżarzonymi węglami wydziela szkodliwe substancje.

4. Wyroby, które kładziemy na grilla powinny być w temperaturze pokojowej, a już na pewno musimy zadbać o to, żeby nie były zamrożone, ponieważ uniemożliwia to równomierną obróbkę, a co za tym idzie produkty, które z zewnątrz wyglądają na gotowe w środku mogą być surowe.

5. Jedz dużo warzyw i owoców – przygotuj świeże sałatki i surówki, zrób warzywne szaszłyki do grillowania. Dzięki spożywaniu świeżych warzyw i owoców dostarczasz do organizmu wiele witamin i antyoksydantów, które pomogą choć w niewielkim stopniu zniwelować negatywne skutki spożywania ciężkich potraw. Dodatkowo zapełnisz miejsce w brzuchu dostarczając małą ilość kalorii, przez co zjesz mniej jedzenia tłustego i wysokokalorycznego.

6. Pij wodę! Pamiętaj, że dobrze nawodniony organizm lepiej pracuje. Dodatkowo przy upałach warto dbać o odpowiednią podaż wody, aby uniknąć odwodnienia i jego skutków.

7. Unikaj słodzonych napojów, ponieważ to duża dawka cukru i kalorii w płynnej postaci. Zamiast słodzonego cytrynowego napoju gazowanego zrób sobie wodę z limonką i miętą, a do drinków używaj soków 100%. W ostateczności zdecyduj się na napój typu „zero”, choć takie napoje nie powinny na stałe zagościć w naszej diecie.

Więcej wskazówek znajdziesz na naszym BLOGU!

przez mgr Katarzyna Nowak

W sezonie jedz truskawki, no chyba, że...

Właśnie rozpoczyna się sezon na jedne z najsmaczniejszych owoców! Truskawki!

W okresie wiosenno-letnim powinniśmy sięgać po nie w zasadzie codziennie. Sezon rozpoczyna się zazwyczaj na początku czerwca i trawa do połowy lipca. Późniejsze odmiany można jadać jeszcze w sierpniu i na początku września.

Dlaczego powinniśmy jadać je tak często?

Otóż truskawki są znakomitym źródłem witaminy C, która wzmacnia naszą odporność i wspomaga przyswajanie żelaza. Poza tym są doskonałym źródłem witamin z grupy B, magnezu, wapnia, fosforu, krzemu i manganu. Truskawki chronią przed anemią, wzmacniają kości, włosy i paznokcie. Posiadają właściwości moczopędne i oczyszczają organizm z toksyn, pomagają obniżać ciśnienie krwi. Dzięki dużej zawartości pektyn pomagają obniżać poziom „złego” cholesterolu LDL. Truskawki posiadają również właściwości odkwaszające organizm więc powinni o nich pamiętać amatorzy mięsa, czy osoby cierpiące na schorzenia stawów. Truskawki są produktem niskokalorycznym – 100g to tylko 28 kcal, a więc doskonale komponują się w dietach redukcyjnych. Ze względu na niski indeks glikemiczny (40), mogą się nimi cieszyć w umiarkowanych ilościach, również cukrzycy.

Należy pamiętać, iż te czerwone owoce mogą uczulać, szczególnie małe dzieci. Muszą na nie uważać również osoby z nietolerancją histaminy HIT oraz nadwrażliwością na salicylany.

Po więcej wskazówek zapraszamy na naszego BLOGA!

przez mgr Aleksandra Majsnerowska

Komosa ryżowa – cudowne pseudozboże

Komosa ryżowa (quinoa, ryż peruwiański) pochodzi z górzystych terenów Ameryki Południowej, a jej początki sięgają nawet 3000 lat p.n.e. W Polsce ponowne zainteresowanie tym pseudozbożem przypada na lata 80. XX wieku dzięki b

adaniom, które pokazały, że jest to idealna roślina do uprawy w naszych warunkach klimatycznych.

Współcześnie coraz bardziej doceniana za swoją wysoką wartość żywieniową. Określana mianem super-food, czyli żywnością o nieprzeciętnych wartościach odżywczych, prozdrowotnych.

Nasiona komosy ryżowej charakteryzują się wysoką zawartością witamin i minerałów, m.in.: kwasu foliowego, magnezu, potasu, fosforu, wapnia, selenu, cynku, miedzi i witaminy E.

Co ciekawe, zawarty w quinoi wapń jest dużo lepiej przyswajalny niż wapń z mleka, dlatego jest to idealny produkt dla osób na diecie bezmlecznej.

Komosa kontra zboża

Nasiona komosy, pod względem składu chemicznego, wypadają wyjątkowo korzystnie na tle tradycyjnych zbóż. Przede wszystkim wyróżnia ją duża zawartość białka, która wynosi nawet 22%, o bardzo korzystnym składzie aminokwasowym. Jest to jedno z niewielu źródeł białka roślinnego, które posiada wszystkie aminokwasy egzogenne (czyli takie, które trzeba dostarczyć do organizmu wraz z pożywieniem). Pozostając przy białkach warto zwrócić uwagę, że komosa nie posiada problemowych białek, czyli jest naturalnie bezglutenowa, dlatego z powodzeniem może być wykorzystywana w kuchni osób z celiakią, alergią lub nadwrażliwością na gluten.

Quinoa w diecie alergika

Te małe, niepozorne kuleczki kryją w sobie nie tylko pakiet składników odżywczych oraz potrzebny w naszej diecie błonnik, ale także substancje bioaktywne, wpływające korzystnie na nasz organizm. Te związki to flawonoidy, a głównie kwercetyna, która działa przeciwzapalnie, przeciwnowotworowo i przeciwdepresyjnie. Ziarna komosy zawierają także saponiny, które naturalnie chronią roślinę, a co za tym idzie nie trzeba u do jej uprawy używać pestycydów. Saponiny wpływają na organizm człowieka przeciwzapalnie, przeciwalergicznie i mają działanie immunostymulujące.

Bogactwo zdrowych tłuszczów

Kolejny plus to zróżnicowany skład tłuszczów – badania wskazują, że zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych (jedno i wielonienasyconych) jest na poziomie ok 90%, a przeważają kwasy omega-6 i omega-3, co sprawia, że spożywanie komosy ryzowej sprzyja obniżaniu poziomu cholesterolu, zmniejsza ryzyko miażdżycy, wspomaga pracę układu krążenia oraz wspomaga szybsze spalanie tkanki tłuszczowej.

Bomba antyoksydacyjna

Dzięki wysokiej zawartości flawonoidów (przeciwutleniaczy) wykazuje właściwości antyoksydacyjne, czyli wspierające naturalne mechanizmy obronne przed wolnymi rodnikami, wspomagają działanie przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i przeciwdepresyjne.

Wprowadzenie na stałe do diety komosy ryżowej będzie niosło za sobą namacalne korzyści zdrowotne.

przez Anna Żeberska

Kilka sposobów na dobry nastrój w pracy

Kiedy jesteśmy w ciągłym biegu, przytłoczeni obowiązkami i mamy kolejne listy zadań do odhaczenia to prawdopodobnie, nie zastanawiamy się nawet nad tym jak poprawić sobie nastrój. Wbrew pozorom dobry nastrój w pracy odgrywa ogromną role w codziennym funkcjonowaniu.

Aby każdego dnia cieszyć się dobrym samopoczuciem powinniśmy przede wszystkim zadbać o odpowiednią ilość snu oraz różnorodną, pełnowartościową dietę, która pozwoli nam utrzymać stały poziom energii oraz dobry nastrój.

Ale co w sytuacji kiedy to za mało? Co możemy zrobić aby poczuć się lepiej?

1. Wyjść na krótki spacer. Ekspozycja na światło słoneczne ma ogromne znaczenie dla dobrego samopoczucia. Jeśli nie możesz sobie na to pozwolić otwórz okno i pooddychaj świeżym powietrzem.
2. Zadzwonić do przyjaciela! Pielęgnowanie bliskich relacji jest bardzo istotne dla naszego subiektywnego odczucia szczęścia, a dodatkowo pozwala skierować nasze myśli na inne tory.
3. Włączyć ulubioną muzykę! Posłuchaj przez chwilę w skupieniu utworu, który poprawia Ci nastrój, albo wręcz przeciwnie – wstań i tańcz!
4. Zadbać o uporządkowaną przestrzeń wokół siebie! W chaosie trudniej o efektywną pracę, szybciej za to pojawia się zniechęcenie do wykonywania powierzonych obowiązków.
5. Dokończyć rozpoczęte/zaległe zadania, do których podchodzimy niechętnie i odwlekamy je w nieskończoność! Od razu poczujesz ulgę, poprawę nastroju i przypływ dodatkowej energii.
6. Zatrzymać się na chwilę, zamknąć oczy i pooddychać głęboko! Pozwól sobie przez moment nie robić kompletnie nic (to wbrew pozorom może być najtrudniejsze!)
7. Unikać słodkich przekąsek! Poprawa nastroju za pomocą słodyczy nigdy nie jest dobrym wyjściem. Zamiast tego warto wybrać zieloną herbatę i garść ulubionych orzechów, ale przede wszystkim dbać o regularne spożywanie posiłków, co znacznie ogranicza chęć podjadania w ciągu dnia.

Warto przetestować wszystkie wskazówki z powyższej listy aby sprawdzić co, w naszym przypadku, wpłynie na dobry nastrój w pracy oraz zredukuje stres. Po więcej wskazówek zapraszamy na naszego BLOGA!

przez mgr Aleksandra Milicka

Piwo zdrowsze od wina?

Popularna myśl Platona brzmi : „Mądrym człowiekiem był ten, który wynalazł piwo”. Wszak wielu z nas darzy ten złoty napój ogromną sympatią, a rozpoczynające się właśnie lato tylko sprzyja jego zwiększonej konsumpcji. Piwo to bardzo często napój symboliczny, bez którego trudno wyobrazić sobie wieczorny mecz, spotkanie ze znajomymi, czy urlopowanie nad morzem. Bywa także uznawane za owoc zakazany podczas walki z nadmiernymi kilogramami. Ale czy słusznie? Czy od piwa wyłącznie rośnie brzuch i apetyt? A może ten napój nie jest do końca taki zły, jak się o nim mówi?

Skąd się wzięło piwo?

Wielu błędnie zakłada, że podstawowym składnikiem piwa jest chmiel, podczas gdy bazą tego złotego trunku jest słód – najczęściej jęczmienny, ale czasem wykorzystywany jest także słód pszeniczny, żytni, czy owsiany. Chmiel jest głównie dodatkiem, który ma wpływ na walory smakowe (odpowiada m.in. za gorycz piwa), ale jednocześnie chroni piwo przed zepsuciem. Co ciekawe, warzenie piwa znane jest od ponad 6 tysięcy lat, a za jednych z pierwszych piwowarów można uznać…starożytnych Egipcjan. Wartość odżywczą piwa determinują głównie: odmiana zastosowanego chmielu i słodu oraz sposób warzenia.

Mit "piwnego brzucha

Wbrew obiegowej opinii, kalorie zawarte w piwie nie mają unikatowej właściwości odkładania się w postaci tkanki tłuszczowej wyłącznie w okolicy pasa. W związku z tym teorię o „piwnym brzuchu” można włożyć między bajki. Należy jednak pamiętać, że ten złoty trunek stanowi dość duże źródło kalorii (jak na napój). Jedna półlitrowa butelka piwa dostarcza od 200 do 300 kcal, a jak doskonale wiemy, bardzo często na jednym piwie się nie kończy. Co więcej, trunek ten może w pewien sposób oddziaływać na nasz ośrodek głodu i sytości, zwiększając nasze łaknienie. Zawarty w piwie alkohol bardzo często łagodzi nasze podejście do diety, przez co chętniej sięgamy po niezdrowe przekąski, zwiększając tym samym pobór kalorii podczas piwnej biesiady. Jeśli zależy nam na utrzymaniu szczupłej sylwetki, ale jesteśmy fanami popularnego „browara”, nie musimy z niego całkowicie rezygnować. Pamiętajmy jednak, aby dobrze liczyć spożywane kalorie, bo dwa wypite piwka to prawie 500 kcal do dziennego bilansu.

Polifenole w piwie

Rozważania na temat prozdrowotnych właściwości napojów alkoholowych zazwyczaj skupiają się wokół wina, chociaż piwo też zasługuje na sporo atencji. Wykorzystywany do produkcji tego złotego trunku chmiel cechuje się wysoką zawartością związków polifenolowych, takich jak ksantohumol, kwercetyna, czy kemferol.  Dla przypomnienia - polifenole to bioaktywne związki, chroniące rośliny przed szkodliwym działaniem patogenów, owadów, czy promieniowania UV. Mogą one w istotny sposób wpłynąć na zdrowie człowieka, dlatego tak ważna jest odpowiednia ilość produktów roślinnych  w diecie każdego człowieka. Na szczególną uwagę zasługuje przede wszystkim ksantohumol, będący jednym z lepszych naturalnych antyoksydantów. Związek ten może działać przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo, zaś badania pokazują, że mogą cechować go także silne właściwości przeciwnowotworowe, choć ta sfera wymaga dalszych badań.  Piwo może w pewnym stopniu działać przeciwmiażdżycowo. Zawarte w nim bowiem  katechiny  zapobiegają utlenianiu cząsteczek LDL i rozwojowi stanów zapalnych w naczyniach krwionośnych.

Bogactwo witamin i minerałów?

Wielbiciele piwa dość często podkreślają, że trunek ten wcale nie jest bezwartościowy i może stanowić źródło witamin i minerałów. Jest w tym pewna słuszność – wszak jedna półlitrowa butelka piwa dostarcza pewnych ilości witamin z grupy B; pirydoksyny, ryboflawiny, niacyny, czy kwasu foliowego. Warto jednak dodać, że ilości te pokrywają dzienne zapotrzebowanie jedynie w około 10%, więc raczej nie powinniśmy traktować piwa, jako głównego źródła witamin z grupy B w naszej diecie.  Piwo dostarcza także pewnych ilości potasu, magnezu i cynku. Do cennych składników tego trunku należy zaliczyć także krzem, który poprawia gęstość i mineralizację kości, przez co odgrywa istotną rolę w profilaktyce osteoporozy. Warto zaznaczyć, że ze względu na zawartość alkoholu etylowego, nadmierne spożycie piwa przyniesie naszemu organizmowi więcej szkody, aniżeli korzyści zdrowotnych.

Piwo bezalkoholowe - zdrowszy zamiennik?

Na rynku browarniczym mamy alternatywę dla osób, które chcą lub muszą ograniczać spożywanie alkoholu – piwa bezalkoholowe. Ta grupa napojów produkowana jest dokładnie w taki sam sposób, jak klasyczne piwa, a alkohol usuwany jest z nich po zakończonym procesie fermentacji. W związku z tym, właściwości prozdrowotne takiego trunku niewiele się różnią od jego alkoholowego odpowiednika. Co więcej, piwa bezalkoholowe cechują się niższą kalorycznością (ok 100 – 150 kcal w półlitrowej butelce), więc z pewnością ich spożywanie nie będzie tak szkodliwe dla naszej sylwetki. Na uwagę zasługuje również fakt, że trunki te mogą w pewnym sensie spełniać funkcje napojów izotonicznych, czyli takich, które szybko przenikają do organizmu, ponieważ mają parametry zbliżone do osocza krwi. Badania wykazały, że osmolalność większości piw bezalkoholowych dostępnych na polskim rynku mieści się w przedziale zarezerwowanym dla napojów izotonicznych lub ociera się o dolną granicę. Oznacza to, że mogą one nawadniać nas niemal tak skutecznie, jak woda. Choć wydawałoby się, że piwa bezalkoholowe różnią się od zwykłych piw jedynie zawartością „procentów”, różnica w smaku jest mocno wyczuwalna i dla prawdziwych piwoszy – nie do przyjęcia. Oczywiście walory smakowe tych trunków każdy powinien ocenić sam.

Grunt to umiar!

Piwo to napój niemal legendarny, a historia jego produkcji sięga naprawdę odległych czasów. Choć towarzyszy on ludzkości od wieków i trudno nam wyobrazić sobie współczesny świat bez tego złotego trunku, jego konsumpcja powinna być mocno kontrolowana. Oczywiście, prozdrowotne właściwości piwa nadają mu pewnych wartości. Wręcz, niektóre badania sugerują, że regularne spożywanie niewielkich ilości tego trunku może odgrywać znaczącą rolę w profilaktyce cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, czy miażdżycy.  Jaki z tego wniosek? Jak we wszystkim - najważniejszy jest umiar. Kufel zimnego „browara” w upalny dzień nie zrujnuje nam zdrowia, ale korzystajmy z tego dobrodziejstwa raczej okazjonalnie.

Chcesz na zawsze pożegnać zbędne kilogramy, spędzić aktywnie lato i poznać ludzi z podobnymi problemami z redukcją wagi?

Dołącz do naszego letniego 60-dniowego wyzwania! Więcej informacji znajdziesz na naszym Facebooku!

przez mgr Katarzyna Nowak

Właściwości lecznicze imbiru

Sezon jesienno-zimowy to czas wzmożonych zachorowań i licznych infekcji. Zarówno w trakcie choroby, jak i w profilaktyce bardzo istotne jest naturalne wspomaganie organizmu grupą produktów wykazujących właściwości stymulujące nasz układ odpornościowy. W naszej jesienno-zimowej diecie powinny zagościć pewne produkty, które wykazują działanie antyoksydacyjne, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, a nawet przeciwbólowe. Jakie są właściwości imbiru?

Na mojej zimowej liście super foods wysokie miejsce znajduje zdecydowanie IMBIR.

Imbir już od tysiąca lat wykorzystywany był w leczeniu wielu chorób w tradycyjnej medycynie chińskiej czy indyjskiej.

Zastosowanie znajduje do dziś w leczeniu takich dolegliwości jak:

• Infekcje bakteryjne i grzybicze
• Bóle stawów
• Bóle głowy
• Niestrawność
• Wzdęcia
• Infekcje układu oddechowego
• Choroba lokomocyjna
• Choroba wrzodowa

Zabójca drobnoustrojów

Wykazano, że ekstrakty pochodzące z imbiru wykazują silne właściwości przeciwdrobnoustrojowe  i wpływają hamująco na  rozwój wielu bakterii tj.: Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Enterobacter aerogenes itp. Okazuje się, że imbir hamować może wzrost pewnych bakterii silniej niż w przypadku zastosowania niektórych leków z grupy tetracyklin czy pencilin. Kwas kaprylowy zawarty w imbirze wykazuje właściwości przeciwgrzybicze, zatem skuteczny jest również w walce z zakażeniami drobnoustrojami tj.: Candida albicans, Aspergillus Niger.

Zamiast tabletki przeciwbólowej

Imbir wykazuje właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne.  Hamuje syntezę prostaglandyn oraz cytokin, wytwarzanych miejscowo w stanie zapalnym. Cytokiny prozapalne (IL-1, IL-6, IL-8, IL-15, IL-17, IL-18, IL-23, mediator TNF) to grupa białek, których przewaga doprowadza do ogólnoustrojowej reakcji zapalnej.

Badania dowodzą również, że składniki imbiru mogą hamować działanie kilku genów biorących udział w reakcji zapalnej. Olejki eteryczne i ich pochodne, wchodzące w skład imbiru, uznano za bardziej skuteczne niż kwas acetylosalicylowy.

Badania naukowe potwierdzają również możliwość wykorzystania ekstraktu z imbiru w leczeniu stanów zapalnych kości i stawów, schorzeń reumatycznych oraz pourazowych. Aktywność substancji występujących w kłączu imbiru porównywana jest do działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Substancje zawarte w nim zawarte blokują kaskadę kwasu arachidonowego poprzez hamowanie enzymów, biorących udział w tworzeniu mediatorów stanu zapalnego. Poprzez zahamowanie cytokin prozapalnych możliwa jest szybsza regeneracja chrząstki stawowej.

Strażnik glikemii

Osoby zmagające się z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej powinny włączyć do swojej diety właśnie imbir. Zaobserwowano, że ekstrakt z imbiru wykazuje właściwości hipoglikemiczne.  Dzięki wiązkom zawartym w tym korzeniu zwiększa się wrażliwość tkanek na insulinę. Związki fenolowe zawarte w imbirze wpływają na zmniejszenie wchłaniania glukozy  w przewodzie pokarmowych, a także na poprawę trawienia poprzez zwiększenie aktywności enzymatycznej.

Oczywiście lista tych prozdrowotnych właściwości jest długa. Ale warto podkreślić, że roślina ta znajduje również zastosowanie w profilaktyce wielu chorób ponieważ wykazuje szereg właściwości antyoksydacyjnych, działa przeciwhistaminowo, reguluje ciśnienie krwi, zapobiega nudnościom i wymiotom spowodowanym m.in.: ciążą, chorobą lokomocyjną czy chemioterapią.

Imbir w diecie przeciwzapalnej HIT

Dieta przeciwzapalna HIT to dieta oparta o produkty nieprzetworzone i niskohistaminowe, surowe warzywa i owoce, tłuszcze nienasycone oraz produkty bogate w błonnik pokarmowy. Imbir to korzeń wykazujący właściwości przeciwhistaminowe, dlatego też polecany często alergikom oraz osobom cierpiącym na nietolerancję histaminy HIT oraz przewlekłe choroby o podłożu zapalnym tj. Hashimoto, atopowe zapalenie skóry, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca itp.

Zachęcam do picia herbatek imbirowych  z dodatkiem miodu. Imbir świetnie komponuje się również w towarzystwie koktajli oraz soków owocowo-warzywnych. Wystarczy, że obierzesz ok. 1 cm, starkujesz i dodasz do ulubionego napoju.

1. A. Grys, Z. Łowicki, A.Parus, „Właściwości lecznicze imbiru”, Borgis - Postępy Fitoterapii 1/2010,
2. J. Baraniak, M.Kania, „Wybrane surowce zielarskie o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwreumatycznym, Borgi -Postępy Fitoterapii, 2/2011,
3. B. Kulczyński, A. Gramza-Michałowska, Znaczenie żywieniowe imbiru, Bromat-Chem. Toksykol.-XLIX, 2016

przez mgr Aleksandra Majsnerowska