Dlaczego warto umówić się do dietetyka klinicznego w przypadku nietolerancji histaminy?

Nietolerancja histaminy to schorzenie, które może znacząco wpłynąć na jakość życia. Objawy takie jak migreny, pokrzywka, problemy trawienne czy nawet trudności z oddychaniem mogą być uciążliwe i trudne do zdiagnozowania. Choć wiele osób próbuje radzić sobie samodzielnie poprzez eliminację pokarmów bogatych w histaminę, zrozumienie mechanizmów nietolerancji i opracowanie skutecznego planu żywieniowego wymaga specjalistycznej wiedzy. Wizyta u dietetyka klinicznego może okazać się kluczowa w zarządzaniu tym schorzeniem.

Profesjonalna diagnoza i indywidualne podejście

Dietetyk kliniczny, dzięki swojej wiedzy i doświadczeniu, jest w stanie przeprowadzić szczegółową analizę objawów pacjenta oraz dotychczasowego sposobu odżywiania. Nietolerancja histaminy może manifestować się na wiele sposobów, a objawy są często mylone z innymi schorzeniami, takimi jak alergie pokarmowe czy zespół jelita drażliwego. Dietetyk kliniczny może pomóc w odróżnieniu tych problemów oraz zaproponować odpowiednie badania, które pozwolą na potwierdzenie diagnozy. Co więcej, każde ciało reaguje inaczej na histaminę, dlatego indywidualne podejście jest niezbędne do opracowania skutecznej strategii żywieniowej.

Opracowanie spersonalizowanej diety

Jednym z najważniejszych kroków w zarządzaniu nietolerancją histaminy jest dostosowanie diety do potrzeb pacjenta. Dietetyk kliniczny opracuje plan żywieniowy, który uwzględni eliminację pokarmów bogatych w histaminę oraz tych, które mogą powodować jej uwalnianie w organizmie. Jednakże, eliminacja zbyt wielu produktów może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, co z kolei może wpłynąć negatywnie na zdrowie pacjenta. Dietetyk zadba o to, aby dieta była zbilansowana i dostarczała wszystkich niezbędnych witamin i minerałów, jednocześnie minimalizując ryzyko reakcji związanych z histaminą.

Monitorowanie postępów i dostosowywanie planu

Nietolerancja histaminy to stan dynamiczny, który może się zmieniać w zależności od wielu czynników, takich jak stres, stan zdrowia czy zmiany w diecie. Regularne wizyty u dietetyka klinicznego umożliwiają monitorowanie postępów i wprowadzanie niezbędnych korekt do planu żywieniowego. Dietetyk może również pomóc w identyfikacji innych czynników, które mogą wpływać na nasilenie objawów, takich jak nietolerancje pokarmowe, styl życia, a nawet skład mikroflory jelitowej. Dzięki temu pacjent zyskuje wsparcie w długoterminowym zarządzaniu swoim stanem zdrowia.

Wsparcie w doborze suplementacji

W niektórych przypadkach, dieta sama w sobie może nie być wystarczająca do skutecznego zarządzania objawami nietolerancji histaminy. Dietetyk kliniczny może zalecić odpowiednie suplementy, które wspomogą metabolizm histaminy w organizmie, takie jak enzymy DAO czy witaminy z grupy B. Odpowiednio dobrana suplementacja może pomóc w łagodzeniu objawów oraz poprawie ogólnego samopoczucia pacjenta. Co więcej, dietetyk zadba o to, aby suplementy były bezpieczne i dobrze tolerowane przez organizm, co jest szczególnie ważne w przypadku osób z wrażliwym układem pokarmowym.

Edukacja i świadomość zdrowotna

Wiedza to potęga, zwłaszcza w zarządzaniu przewlekłymi schorzeniami. Dietetyk kliniczny nie tylko pomoże w opracowaniu odpowiedniego planu żywieniowego, ale również dostarczy pacjentowi niezbędnej wiedzy na temat nietolerancji histaminy. Dzięki temu pacjent zrozumie, jakie czynniki mogą wpływać na poziom histaminy w organizmie i jak unikać sytuacji, które mogą prowadzić do zaostrzenia objawów. Edukacja zdrowotna jest kluczowa w budowaniu świadomości i umiejętności samodzielnego zarządzania swoim stanem zdrowia w codziennym życiu.

Nietolerancja histaminy to skomplikowane schorzenie, które wymaga wszechstronnego podejścia. Wizyta u dietetyka klinicznego może okazać się nieoceniona w procesie diagnozy, opracowania odpowiedniej diety oraz długoterminowego zarządzania objawami. Dzięki indywidualnemu podejściu, specjalistycznej wiedzy oraz stałemu wsparciu, pacjent zyskuje narzędzia, które pozwolą mu na skuteczne radzenie sobie z nietolerancją histaminy i poprawę jakości życia. Zadbaj o swoje zdrowie, korzystając z profesjonalnej pomocy dietetyka klinicznego.

przez mgr Aleksandra Majsnerowska

Najczęstsze przyczyny migren

MIGRENA

Migrena to dość powszechna choroba neurologiczna. Uznaje się, że migreny dotykają 10-15% populacji światowej. Liczebność osób ciepiących na migrenę może być znacznie niedoszacowana, gdyż wielu pacjentów nie zgłasza się po poradę lekarską. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) umieściła tę chorobę w pierwszej dziesiątce chorób wpływających negatywnie na zdrowie człowieka. Pomimo, iż powszechnie uznaje się bóle głowy za niezagrażające życiu i zdrowiu, wpływają one negatywnie na codziennie funkcjonowanie, obniżając przy tym jakość życia. Warto dodać, że przewlekła migrena wiązać się może z podwyższonym ryzykiem chorób układu sercowo-naczyniowego; może także wpływać na funkcje poznawcze. Migrena cechuje się intensywnym oraz nawracającym bólem głowy, a jej symptomatologia jest bardzo zróżnicowana. Choroba ta najczęściej manifestuje się pod postacią napadu migrenowego bez aury. U ok. 20% osób występuje migrena z aurą, cechująca się wieloma charakterystycznymi objawami neurologicznymi tj.: drętwieniami i mrowieniami ciała, szumami usznymi, zaburzeniami równowagi, zaburzeniami mowy. Pojawiać się mogą również specyficzne zaburzenia wzrokowe tj.: plamy, błyskające światła, zaburzenia ostrości widzenia, niedowidzenie. Warto zaznaczyć, że bólom migrenowym często towarzyszą napięciowe bóle głowy, z którymi często pojawiają się nadwrażliwości zmysłów oraz objawy fizyczne.

STANY ZAPALNE, A MIGRENA

U podłoża migren leżą zmiany neurologiczne oraz naczyniowe w mózgu. Badania eksperymentalne i kliniczne wskazują, że w powstawanie migren zaangażowanych jest wiele neuroprzekaźników. Wśród nich za najistotniejsze uznaje się serotoninę i dopaminę. Wzrost częstości występowania migreny może być związany z różnymi zmianami cywilizacyjnymi. Do czynników, które są powiązane z wzrostem zachorowań na migrenę można zaliczyć niski poziom aktywności fizycznej, zaburzenia rytmu dobowego, nadużywanie leków, nieprawidłowo zbilansowana dieta. Migrena często współwystępuje z innymi zaburzeniami, takimi jak depresja, nadciśnienie tętnicze, otyłość, zaburzenia jedzenia, zaburzenia lękowe, a także inne choroby neurologiczne, reumatyczne i bólowe.

NIETOLERANCJA AMIN BIOGENNYCH

Do najczęstszych przyczyn migreny zaliczamy nietolerancje amin biogennych, zwłaszcza tyraminy i histaminy, których nadmiar może skutkować wzrostem ciśnienia, rozszerzeń naczyń i w konsekwencji wystąpieniem migreny.

MAO, czyli monoaminooksydaza to enzym metabolizujący aminokwas tyraminę. Reakcja tyraminowa, związana z niedostateczną produkcją enzymu wiąże się wystąpieniem uporczywych dolegliwości po spożyciu produktów bogatych w tyraminę. DAO to kolejny enzym, którego zadaniem jest metabolizowanie histaminy w świetle jelit, pochodzącej z pożywienia oraz mikroorganizmów zasiedlających przewód pokarmowy. Osoby z pierwotnych lub wtórnych niedoborem tego enzymu, także znajdują się w grupie osób wśród których występuje zwiększone ryzyko wystąpienia migrenowych bóli głowy. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat związku migreny z nietolerancją histaminy z niedoboru enzymu DAO, zapraszamy do przeczytania naszego wpisu na blogu www.nietolerancjahistaminy.pl

NIEDOBÓR MAGNEZU

Tlenek azotu (NO) jest jednym z mechanizmów rozkurczu naczyń krwionośnych. Magnez jest pierwiastkiem niezbędnym do uwolnienia uwięzionego NO z komórek. Magnez jest również antagonistą receptora NMDA(kwas n-metylo-d-asparaginowy) który może blokować glutaminian. Skąd się mogą brać niedobory magnezu w organizmie? Przyczyną może być nadmierne wydalanie magnezu ze względu na narażenie na długotrwały stres, genetycznie uwarunkowane upośledzenie jego wchłaniania czy też niedostateczną podaż w diecie.

ZABURZENIA METYLACJI I NIEDOBORY WITAMIN Z GRUPY B

Według niektórych badań migreny mogą być spowodowane niedoborem witaminy B6, która wraz z magnezem moduluje poziom tlenku azotu (NO) w komórkach. Witaminy B12, B6 oraz B9 ( kwas foliowy) należą do tzw. donorów metylacyjnych. Witamina B6 wpływa na metabolizm białek i aminokwasów, węglowodanów oraz lipidów. Bierze udział w biosyntezie neurotransmiterów takich jak serotonina, dopamina, GABA. Witamina bierze udział w przemianach do homocysteiny i glutanionu. Witamina B6 odpowiada za syntezę kolagenu, hemu, tauryny, kreatyny, kwasu niacynowego.

STRES

Chroniczny (przewlekły) stres rozregulowuje złożone mechanizmy, co może prowadzić do nieproporcjonalnie wzmocnionej odpowiedzi na bodziec stresowy i do nadmiernego wydzielania związków regulatorowych. Skutkiem takiego stanu może być rozwój procesów zapalnych, rozregulowanie gospodarki hormonalnej, znaczne zaburzenia pracy układu nerwowego, pokarmowego, czy immunologicznego. Wśród związków wydzielanych w odpowiedzi na stres znajduje się także histamina, ponieważ jako hormon tkankowy odgrywa ona ważną rolę w „obronie” organizmu przed potencjalnym zagrożeniem. Niestety, u osób, które na co dzień zmagają się z nadmierną ilością histaminy w organizmie, jej wzrost w wyniku odpowiedzi na stres może przyczyniać się do nasilenia dokuczliwych objawów. Co więcej, długotrwała ekspozycja na stres i związana z nią ciągła aktywacja komórek tucznych i nadmierna sekrecja histaminy mogą przyczynić się do wystąpienia objawów nietolerancji histaminy nawet u tych osób, które nie miały wcześniej podobnych objawów i nie mają zdiagnozowanego niedoboru DAO. Chroniczny (przewlekły) stres rozregulowuje te złożone mechanizmy, co może prowadzić do nieproporcjonalnie wzmocnionej odpowiedzi na bodziec stresowy i do nadmiernego wydzielania związków regulatorowych.

HORMONY

Migreny występują niemal trzykrotnie częściej u kobiet, niż u mężczyzn. Jest to w dużym stopniu związane z gospodarką hormonalną i zmianami stężeń hormonów w ciągu całego życia kobiety. Analizując zależność między wiekiem kobiet, a częstością występowania migren oraz ich obrazem klinicznym możemy zauważyć, że oba te czynniki są mocno związane z przełomowymi momentami w rozwoju płciowym kobiety – okresem dojrzewania, okresem maksymalnej płodności oraz okresem przekwitania. Związku migreny z gospodarką hormonalną przeczytasz na naszym wpisie na blogu.

GENY

Uwarunkowania genetyczne i obecność niekorzystnych wariantów niektórych genów mogą zwiększać ryzyko powstania migren na niektórych etapach życia.

przez mgr Aleksandra Majsnerowska