Opis

Wodorowy test oddechowy polega na monitorowaniu stężenia wodoru w wydychanym powietrzu.

Zaburzenia układu pokarmowego charakteryzujące się występowaniem wzdęć, luźnych stolców, zaparć i wielu innych dolegliwości związane są z nietolerancjami pokarmowymi.

Jedną z najczęstszych nietolerancji pokarmowych jest problem z trawieniem niektórych węglowodanów w jelicie cienkim. Nietolerancja cukrów może mieć charakter pierwotny lub wtórny.

Wtórne przyczyny niedoborów enzymów:

  • stany niedożywienia organizmu,
  • uszkodzenie błony śluzowej np. przez alkohol, leki,
  • procesy alergiczne przewodu pokarmowego,
  • stany po przebytych infekcjach,
  • stany niedotlenienia ustroju – wcześniactwo.
  • Celiakia

Nierozłożony i nieodpowiednio wchłonięty cukier trafia do jelita grubego, w którym częściowo jest wydalany, a częściowo podlega fermentacji, która wiąże się z występowaniem dolegliwości takich jak biegunka, wzdęcia, bóle brzucha itp. Najczęstsze nietolerancje dotyczą cukrów występujących w produktach tj. mleko (laktoza), produkty mleczne, niektóre owoce i warzywa (fruktoza). W dłuższym czasie nietolerancje prowadzić mogą do upośledzenia wchłaniania, uszkodzenia jelit oraz niedożywienia. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego mogą być również spowodowane przerostem bakteryjnym SIBO (Small Intenstinal Bacterial Overgrowth).

Najczęstsze objawy przerostu bakteryjnego SIBO:

  • bóle brzucha,
  • biegunka tłuszczowa,
  • utrata masy ciała (objawy niedożywienia),
  • niedobór witamin A,D,E,K, B12,
  • nadmierne gazy,
  • objawy spoza przewodu pokarmowego: wysypki skórne, zapalenie wątroby, stłuszczenie wątroby, zapalenie nerek, obrzęki, rumień guzowaty.

W celu diagnostyki nietolerancji pokarmowych oraz przerostu bakteryjnego SIBO należy wykonać badanie wodorowym testem oddechowym. Badanie to polega na monitorowaniu stężenia wodoru w wydychanym powietrzu. Jeśli w jelicie cienkim brakuje enzymów do trawienia cukru, powstaje wodór, który zostaje zaabsorbowany przez ścianę jelita cienkiego lub grubego.

Zostaje on przetransportowany do płuc i wydalany z ustroju w wydychanym powietrzu. Wodorowy test oddechowy wykonuje się na czczo (12 godzin od ostatniego posiłku) za pomocą analizatora mierzącego ilość wydychanego wodoru w ciągu dwóch godzin po obciążeniu doustnego określonym cukrem. Badania dedykowane są dla wszystkich grup wiekowych.

Przygotowanie do badania
Na kilka dni przed badaniem (4-5 dni), należy odstawić niektóre leki (witaminy, aspiryna, antybiotyki, środki przeczyszczające).

Na kilka dni przed badaniem, należy przejść na odpowiednią dietę. Unikać warzyw wzdymających (kapusta, cebula, por, fasola, warzywa marynowane), nie wolno pić mleka oraz soków owocowych. Ostatni posiłek w dniu poprzedzającym badanie powinien być lekki i ubogi w błonnik pokarmowy.

Bezwzględne przeciwwskazania
Wrodzona nietolerancja fruktozy

Hipoglikemia poposiłkowa

Względne przeciwwskazania
Przyjmowanie antybiotyków, kolonoskopia, irygoskopia, fluoroskopia, ileostomia – (w okresie 4 tygodni przed badaniem, z wyjątkiem diagnostyki przerostu bakteryjnego jelita cienkiego – SIBO

Uwaga! W dniu poprzedzającym badanie nie należy palić papierosów. Natomiast bezpośrednio przed badaniem nie należy myć zębów oraz języka (osoby z protezami nie powinny używać kleju mocującego w dniu badania).

Z wynikami badań należy udać się do specjalisty.