Pasożyty człowieka prawdopodobnie pochodzą od pasożytów zwierząt, a część z nich nadal i u nich występuje. Niektóre pasożyty wyodrębniły się stosunkowo niedawno, a ma to ścisły związek ze zmianą trybu życia ludzi tj.: osiedlenie, hodowla, użytkowanie odzieży.

Czy zakażenie pasożytnicze dotyczy tylko krajów tzw. trzeciego świata?

Istnieje mała świadomość społeczna oraz przeświadczenie, że pasożyty nie dotyczą ludzi w krajach rozwiniętych żyjących w prawidłowych warunkach sanitarnych, a stanowczo odnoszą się do populacji zamieszkujących kraje tzw. trzeciego świata oraz egzotyczne miejsca. Niestety musimy zdawać sobie sprawę, że ten problem dotyczyć może każdego z nas na każdym etapie życia i w wielu sytuacjach życia codziennego możemy zostać zakażeni pasożytami. Pasożyty przenoszone są od innych ludzi, zwierząt, możemy je spożyć w zanieczyszczonej wodzie czy podczas konsumpcji. Pasożyty bytują zarówno na zewnątrz ( pijawka, wesz, kleszcz, pluskwa, nużeniec), jak i wewnątrz żywiciela ( glista, owsica, tasiemiec).

W organizmie człowieka pasożyty mogą bytować w wielu narządach. O tyle są one niebezpieczne, że mogą w mechaniczny sposób uszkadzać naszą tkankę lub narząd: skórę, ściany jelit, tkankę mięśniową, krwinki czerwone, kosmki jelitowe czy narządy miąższowe tj.: wątroba, nerki, płuca, mózg. Pasożyty mogą być przyczyną niedrożności jelit, przewodów żółciowych, naczyń krwionośnych, pośrednio mogą wpływać na tworzenie się złogów w pęcherzyku żółciowych czy miedniczce nerkowej. Niestety w skutek przemian lub rozpadu pasożyta dochodzi o wytwarzania toksyn, które mogą dodatkowo obciążać żywiciela , poza tym niektóre związki chemiczne przez nie wytwarzane mogą wywołać zwyrodnienie narządów miąższowych, zwłaszcza wątroby i nerek.

Alergia, a pasożyty

Uwaga alergicy! Wiele pasożytów wytwarza związki tj. histamina, acetylocholina, wywołując u żywiciela odczyn zapalny, rozszerzanie naczyń czy hamowanie krzepnięcia krwi, co skutkuje tworzeniem się obrzęków, zaczerwienia i reakcji pseudoalergicznych. Wiele pasożytów współzawodniczy z nami o niektóre składniki pokarmu, co w konsekwencji może doprowadzać do hipowitaminozy, czyli braku witamin np. B12, A, C. Niestety nie każde zakażenie pasożytnicze musi manifestować się objawami chorobowymi lub dawać charakterystyczne objawy dlatego obecnie zakażenia pasożytnicze stanowią istotny problem kliniczny i diagnostyczny.

Pasożyty u dzieci

Najbardziej zagrożoną grupą zakażeniami pasożytniczymi zdecydowanie są dzieci, gdyż przebywają w dużych skupiskach w przedszkolach, szkołach i korzystają ze wspólnych sanitariów, zabawek itp. Dzieci mają częstszy kontakt ze zwierzętami, czy ich odchodami w miejscach tj. place zabaw czy piaskownice. Szczególnie narażone na zakażenia są dzieci o słabej odporności, i osoby starsze, ponieważ ich organizm trudniej radzi sobie z detoksykacją i warunkami środowiskowymi.

Dzieci najczęściej zakażają się powszechnym pasożytem jaki jest owsik ludzki ( Enterobius vermicularis). Nieleczona owsica może dawać wiele objawów, początkowo zamiana zachowania, nadpobudliwość, niespokojny sen, moczenie nocne, świąd nocy w okolicy odbytu, związany ze składaniem w tym czasie przez samicę jaj. Po czasie mogą pojawić się również wysypki skórne, dziecko może mieć podkrążone oczy, zmniejszony apetyt, bóle brzucha i nieprawidłowe stolce. Dlatego rodzice powinni wykonywać badania regularnie aby nie doprowadzać do silnych, przewlekłych infekcji. Kurację musi zastosować jednocześnie cała rodzina nie pomijając przy tym domowych pupilków. W trakcie kuracji po każdej nocy należy wyprać pościel, ręczniki oraz piżamy, a po praniu w wysokiej temperaturze dodatkowo dokładnie wszystko wyprasować.

Pasożyty układu pokarmowego chętniej rozmnażają się w warunkach im sprzyjającym, w środowisku dysbiozy jelitowej i niekorzystnego pH. Zakażeniom pasożytniczym często towarzyszy znaczny rozrost drożdżaków Candida, które podobnie do naszych dzieci uwielbiają cukier prosty. Cukier w diecie dziecka powinien być ograniczany nie tylko w momencie zakażenia, ale i na co dzień, kiedy chcemy zadbać o odpowiednią profilaktykę.

Leczenie zakażeń pasożytniczych u dzieci

Każde zdiagnozowane zakażenie pasożytnicze należy odpowiednio leczyć pod okiem specjalisty. Niestety częstym problemem w gabinecie pediatrycznym jest bagatelizowanie objawów zakażeń pasożytniczych u dzieci lub nieodpowiednie przeprowadzenie leczenia. Najczęstszym i najbardziej powszechnym błędem jest zbyt krótko trwająca kuracja. Bardzo rzadko też rodzice informowani są o skutkach ubocznych wprowadzanych leków chemicznych. Należy pamiętać, że każda kuracja wymaga wprowadzenia odpowiednio dobranych leków, a także diety, probiotykoterapii oraz prawidłowego wsparcia wątroby. Kurację musi zastosować jednocześnie cała rodzina nie pomijając przy tym domowych pupilków.

Profilaktyka

Dzieci należą do grupy zwiększonego ryzyka zakażeń pasożytniczych, dlatego nie bagatelizujmy pierwszych ich symptomów i systematycznie badajmy nasze pociechy. Naturalne kuracje warto przeprowadzać całą rodziną przynajmniej raz w roku i to szczególnie jesienią. W tym czasie znacznie spada nasza odporność i narażeni jesteśmy dodatkowo na infekcje bakteryjne oraz wirusowe. Na co dzień dbajmy o higienę, uczmy dzieci mycia rąk oraz produktów żywnościowych, a w szczególności owoców i warzyw.

Włosogłówka czy ZJD?

Drugim co do wielkości zakażeń pasożytniczych w Polsce jest Włosogłówka (Trichuris trichiura) i może dotyczyć nawet 25% populacji. Jest to pasożyt bytujący w jelicie grubym i ślepym, występujący częściej w środowisku wiejskim. Infekcja może przebiegać skąpoobjawowo, choć w dużej inwazji mogą pojawić się bóle brzucha, bolesne parcie na stolec, uporczywa biegunka, niedokrwistość, niedożywienie czy zahamowanie rozwoju fizycznego.

Glista ludzka czy infekcja wirusowa?

Bardzo często w naszej populacji dochodzi do zakażenia glistą ludzką (Ascaris lumbricoides hominis). W Polsce pod względem częstości występowania zajmuje trzecie miejsce, zaraz po owsicy i włosogłówce. Larwy glisty przenikają przez ścianę jelita do układu krwionośnego, przez wątrobę do płuc, z prądem śluzu dostają się do gardła, a stamtąd do jelit. W okresie bytowania w płucach glista daje objawy tj.: kaszel, chrząkanie, duszność, skurcze oskrzeli, przemijające nacieki płuc. W postaci dojrzałej glisty w jelitach mogą pojawiać się bóle brzucha, nudności, zgrzytanie zębami, nadmierne pobudzenie lub apatia, zaburzenia snu. U części osób mogą pojawić się reakcje typowo alergiczne tj.: obrzęki powiek, zapalenia spojówek, nieżyt nosa, wysypki skórne, stany astmatyczne.

Jeśli podejrzewasz u siebie lub u swojego dziecka infekcję pasożytniczą, chcesz właściwie zdiagnozować problem, zadbać o prawidłową dietę i chcesz dowiedzieć się jak właściwie przygotować się do kuracji przeciwpasożytniczej skontaktuj się z nami!